Endokrynol. Ped. 2018.17.2.63:75-80
DOI: 10.18544/EP-01.17.02.1693PDF

Ocena wyników leczenia pacjentek z zespołem Turnera przez trzy pierwsze lata leczenia ludzkim rekombinowanym hormonem wzrostu

Wiktoria Osiak, Aleksandra Szczepanek, Beata Branach, Aleksandra Zimecka, Iwona Beń-Skowronek

Klinika Endokrynologii I Diabetologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie


Wstęp. Zespół Turnera (ZT) jest jedną z najczęstszych aberracji chromosomowych. Pacjentki z ZT osiągają wzrost ostateczny średnio o 20 cm niższy od przeciętnego wzrostu kobiet w danej populacji. W terapii stosuje się rekombinowany hormon wzrostu (rGH), który poprawia tempo wzrastania i pozwala osiągnąć bardziej satysfakcjonujący wzrost ostateczny. Materiał i metody. W ramach badania przeanalizowano dane 13 pacjentek Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Lublinie z rozpoznaniem ZT, zakwalifikowanych do programu leczenia hormonem wzrostu, które otrzymywały rhGH przez co najmniej 3 lata. Wyniki. Wzrost pacjentek w momencie rozpoczęcia terapii wynosił 119,9±19 cm i we wszystkich przypadkach znajdował się < 3pc dla wieku i płci. Po włączeniu rhGH tempo wzrostu w 1 roku terapii było najwyższe i wynosiło 7,77±1,85 cm/rok, a także było wyższe u pacjentek o niższym wzroście początkowym oraz u tych, które rozpoczęły terapię wcześniej. W drugim i trzecim roku terapii rGH tempo wzrostu wyraźnie spadło. Dawka hormonu przypadająca na kg m.c. ani wiek, w którym rozpoczęto podawanie rhGH, nie wpływały znacząco na efekt trzyletniego leczenia. Po tym okresie terapii nie odnotowano skutków ubocznych, które byłyby podstawą do przerwania leczenia. Wnioski. Terapia rhGH w dawce 0,05 (± 0,011) mg/kg m.c./dzień u większości pacjentek z ZT powoduje znaczące przyspieszenie tempa wzrostu.




szukanie zaawansowane »

Podobne artykuły

polski | english | Logowanie
ISSN: 1730-0282
e-ISSN: 1898-9373
TOWARZYSTWO|CZASOPISMO|REDAKCJA|REGULAMIN|PRENUMERATA|KONKURS|KONTAKT